بازارهای مالی

 

بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به طور گسترده به هر بازاری اطلاق می‌شود که در آن معامله اوراق بهادار انجام می‌شود.

از جمله بازار سهام، بازار اوراق قرضه، بازار فارکس، و بازار مشتقات و غیره.

بازارهای مالی برای عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری حیاتی هستند.

 

شناخت بازارهای مالی

بازارهای مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای کسب و کارها و کارآفرینان ، نقشی حیاتی در تسهیل عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری ایفا می کنند.

این بازارها تجارت دارایی های مالی خود را برای خریداران و فروشندگان آسان می کند.

 بازارهای مالی محصولات اوراق بهاداری را ایجاد می کنند که برای کسانی که وجوه اضافی دارند (سرمایه گذاران / وام دهندگان) بازدهی ایجاد می کند .

و این وجوه را در اختیار کسانی قرار می دهد که به پول اضافی (قرض گیرندگان) نیاز دارند.

بازار سهام تنها یکی از انواع بازارهای مالی است.

 بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام، اوراق قرضه، ارزها و مشتقات ساخته می شوند.

بازارهای مالی به شدت به شفافیت اطلاعاتی متکی هستند تا اطمینان حاصل کنند که بازارها قیمت هایی را که کارآمد و مناسب هستند تعیین می کنند.

 قیمت بازار اوراق بهادار ممکن است به دلیل نیروهای اقتصاد کلان مانند مالیات نشان دهنده ارزش ذاتی آنها نباشد.

برخی از بازارهای مالی کوچک با فعالیت اندک هستند و برخی دیگر مانند  بورس نیویورک (NYSE) روزانه تریلیون ها دلار اوراق بهادار معامله می کنند.

بازار سهام (سهام) یک بازار مالی است که سرمایه گذاران را قادر می سازد تا سهام شرکت های سهامی عام را خریداری و بفروشند.

بازار سهام اولیه جایی است که انتشارات جدید سهام، به نام عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) به فروش می‌رسد.

هر گونه معامله بعدی سهام در بازار ثانویه اتفاق می افتد، جایی که سرمایه گذاران اوراق بهاداری را که قبلاً مالک آن هستند خریداری و می فروشند.

 

انواع بازارهای مالی

بازارهای سهام

شاید فراگیرترین بازارهای مالی، بازارهای سهام باشند.

 این مکان‌هایی هستند که شرکت‌ها سهام خود را در آن فهرست می‌کنند و توسط معامله‌گران و سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شوند.

بازارهای سهام یا بازارهای سهام، توسط شرکت‌ها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) استفاده می‌شود.

و سهام متعاقباً بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به عنوان بازار ثانویه شناخته می‌شود معامله می‌شود .

سهام ممکن است در بورس های فهرست شده، مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک ، یا خارج از بورس (OTC) معامله شود.

بیشتر معاملات سهام از طریق مبادلات تنظیم شده انجام می شود.

و اینها نقش مهمی در اقتصاد به عنوان معیاری برای سنجش سلامت کلی در اقتصاد است.

و همچنین تأمین سود سرمایه و درآمد سود سهام برای سرمایه گذاران از جمله سرمایه گذاران دارای حساب های بازنشستگی مانند IRA ایفا می کنند. و طرح های 401 (k).

شرکت‌کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه‌گذاران و معامله‌گران (هم خرده‌فروشی و هم نهادی) و همچنین بازارسازان (MM) و متخصصانی هستند.

که نقدینگی را حفظ می‌کنند و بازارهای دوطرفه را ارائه می‌کنند.

کارگزاران اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می‌کنند.

اما موقعیت واقعی در سهام ندارند.

بازارهای خارج از بورس

بازار خارج از بورس (OTC) یک بازار غیرمتمرکز است.

به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود .

که در آن فعالان بازار اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون کارگزار معامله می کنند.

در حالی که بازارهای فرابورس ممکن است معاملات سهام خاصی را انجام دهند .

(به عنوان مثال، شرکت های کوچکتر یا ریسک پذیری که معیارهای فهرست بندی بورس ها را ندارند).

بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود.

با این حال، برخی از بازارهای مشتقه منحصراً فرابورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند.

به طور کلی، بازارهای فرابورس و معاملاتی که در آنها انجام می شود بسیار کمتر تنظیم شده، نقدشوندگی کمتری دارند و غیرشفاف تر هستند.

بازارهای اوراق قرضه

اوراق قرضه اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد.

 ممکن است یک اوراق قرضه را به عنوان توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است.

 اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها، ایالت ها و دولت های مستقل برای تامین مالی پروژه ها و عملیات منتشر می شود.

 به عنوان مثال، بازار اوراق قرضه اوراق بهاداری مانند اسکناس ها و اسکناس های صادر شده توسط خزانه داری ایالات متحده را می فروشد.

بازار اوراق قرضه نیز بازار بدهی، اعتباری یا با درآمد ثابت نامیده می شود.

بازارهای پول

معمولاً بازارهای پولی محصولاتی با سررسید کوتاه مدت بسیار نقدشونده (کمتر از یک سال) معامله می‌کنند و با درجه بالایی از ایمنی و بازده نسبتاً کم بهره مشخص می‌شوند.

در سطح عمده فروشی، بازارهای پول شامل معاملات با حجم بالا بین مؤسسات و معامله گران است.

در سطح خرده فروشی، آنها شامل وجوه متقابل بازار پول خریداری شده توسط سرمایه گذاران فردی و حساب های بازار پولی است.

که توسط مشتریان بانک افتتاح می شود.

افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه‌مدت (CD)،  اسکناس‌های شهرداری ، یا اسناد خزانه‌داری ایالات متحده، از جمله نمونه‌های دیگر، در بازار پول سرمایه‌گذاری کنند.

بازارهای مشتقه

مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسی مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است.

اوراق مشتقه، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اولیه ای که به آن مرتبط هستند، ناشی می شود.

یک مشتق به خودی خود بی ارزش است. به جای معامله مستقیم سهام، یک بازار مشتقه در قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می کند. که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ های بهره، شاخص های بازار و سهام به دست می آورند.

بازارهای آتی جایی هستند که قراردادهای آتی فهرست شده و مورد معامله قرار می گیرند.

 برخلاف فورواردها که در خارج از بورس معامله می‌کنند، بازارهای آتی از مشخصات قرارداد استاندارد شده استفاده می‌کنند.

به خوبی تنظیم می‌شوند و از اتاق‌های پایاپای برای تسویه و تایید معاملات استفاده می‌کنند.

بازارهای اختیار معامله، مانند بورس گزینه های هیئت مدیره شیکاگو (CBOE)، به طور مشابه قراردادهای اختیار معامله را فهرست و تنظیم می کنند.

هر دو بورس اوراق بهادار و اختیار معامله ممکن است قراردادهایی را در طبقات مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت، کالاها و غیره فهرست کنند.

بازار فارکس

بازار فارکس (صرافی خارجی) بازاری است که در آن شرکت کنندگان می توانند خرید، فروش، پوشش ریسک، و سفته بازی در مورد نرخ مبادله بین جفت ارزها را انجام دهند.

 بازار فارکس نقدشونده ترین بازار در جهان است، زیرا نقدینگی نقدشوندگی ترین دارایی ها است.

در بازار ارز بیش از 6 تریلیون دلار در معاملات روزانه انجام می دهد، که 1 بیشتر از مجموع بازارهای آتی و سهام است.

 همانند بازارهای فرابورس، بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است و متشکل از شبکه ای جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است.

بازار فارکس متشکل از بانک ها، شرکت های تجاری، بانک های مرکزی، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری، صندوق های تامینی و کارگزاران و سرمایه گذاران خرده فروشی فارکس است.

بازارهای کالا

بازارهای کالا مکان هایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت، دام، سویا)، محصولات انرژی (نفت، گاز، اعتبار کربن)، فلزات گرانبها (طلا، نقره، پلاتین)، یا کالاهای نرم (مانند پنبه، قهوه و شکر).

اینها به عنوان بازارهای کالای نقطه ای شناخته می شوند.

جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.

با این حال، عمده معاملات در این کالاها در بازارهای مشتقه انجام می شود .

که از کالاهای لحظه ای به عنوان دارایی های اساسی استفاده می کنند.

 معاملات آتی، معاملات آتی و اختیار خرید کالاها هم در فرابورس و هم در بورس‌های فهرست شده در سراسر جهان مانند بورس کالای شیکاگو (CME) و  بورس بین قاره‌ای  (ICE) مبادله می‌شوند.

بازارهای ارزهای دیجیتال

در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم ، دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین بوده ایم.

 امروزه، هزاران توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان از طریق مجموعه‌ای از مبادلات ارز دیجیتال مستقل آنلاین معامله می‌شوند .

این صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک ارز رمزنگاری شده را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.

از آنجایی که اکثر صرافی های رمزنگاری پلتفرم های متمرکز هستند ، کاربران در معرض هک یا کلاهبرداری هستند.

صرافی های غیرمتمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند.

 این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند.

 معاملات آتی و اختیار معامله در ارزهای دیجیتال اصلی نیز موجود است.

 

نمونه هایی از بازارهای مالی

بخش های فوق روشن می کند که “بازارهای مالی” از نظر دامنه و مقیاس گسترده هستند.

 برای ارائه دو مثال عینی دیگر:

نقش بازارهای سهام را در آوردن یک شرکت به عرضه اولیه عمومی سهام و نقش بازار مشتقه فرابورس در بحران مالی 09-2008 در نظر خواهیم گرفت.

بازارهای سهام و IPO

هنگامی که یک شرکت خود را تأسیس می کند، نیاز به دسترسی به سرمایه سرمایه گذاران دارد.

همانطور که شرکت رشد می کند، اغلب خود را نیازمند دسترسی به مقادیر بسیار بیشتری از سرمایه ای می بیند.

که می تواند از عملیات جاری یا وام بانکی سنتی به دست آورد.

شرکت ها می توانند این اندازه سرمایه را با فروش سهام به مردم از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) افزایش دهند.

 این وضعیت شرکت را از یک شرکت “خصوصی” که سهام آن در اختیار چند سهامدار است به یک شرکت سهامی عام تغییر می دهد.

که سهام آن متعاقباً در اختیار افراد زیادی از عموم مردم خواهد بود.

IPO همچنین به سرمایه گذاران اولیه در شرکت فرصتی برای نقد کردن بخشی از سهام خود ارائه می دهد.

که اغلب در این فرآیند پاداش های بسیار خوبی دریافت می کنند.

در ابتدا، قیمت IPO معمولاً توسط پذیره نویسان از طریق فرآیند قبل از بازاریابی تعیین می شود.

هنگامی که سهام شرکت در  بورس عرضه می شود  و معاملات در آن آغاز می شود.

قیمت این سهام با ارزیابی و ارزیابی مجدد ارزش ذاتی و عرضه و تقاضای آن سهام در هر لحظه از زمان توسط سرمایه گذاران و معامله گران، تغییر می کند.

مشتقات فرابورس و بحران مالی 2008: MBS و CDOs

در حالی که بحران مالی 09-2008 توسط چندین عامل ایجاد و بدتر شد.

یکی از عواملی که به طور گسترده شناسایی شده است.

بازار اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) است.

2 اینها نوعی مشتقات فرابورس هستند.

که در آن جریان‌های نقدی ناشی از وام‌های مسکن جداگانه دسته‌بندی می‌شوند.

تکه‌تکه می‌شوند و به سرمایه‌گذاران فروخته می‌شوند.

این بحران نتیجه توالی وقایع بود که هر کدام محرک خاص خود را داشت و با فروپاشی تقریباً نظام بانکی به اوج خود رسید.

 استدلال شده است که بذرهای بحران در دهه 1970 با قانون توسعه جامعه کاشته شد.

که بانک ها را ملزم می کرد تا اعتبارات مورد نیاز خود را برای مصرف کنندگان کم درآمد کاهش دهند.

و بازاری برای  وام های رهنی پایین تر ایجاد کنند .

مقدار بدهی وام مسکن فرعی که توسط  فردی مک  و  فانی می تضمین شده بود.

تا اوایل دهه 2000 افزایش یافت، زمانی که هیئت فدرال رزرو شروع به کاهش شدید نرخ بهره برای جلوگیری از رکود کرد.

 3 ترکیبی از الزامات اعتباری سست و پول ارزان باعث رونق مسکن شد .

که باعث افزایش سفته بازی، افزایش قیمت مسکن و ایجاد حباب املاک و مستغلات شد.

 در این میان، بانک‌های سرمایه‌گذاری که به دنبال سودهای آسان در پی  رکود دات‌کام  و رکود سال 2001 بودند.

نوعی MBS به نام  تعهدات بدهی  وثیقه‌شده (CDOs) از وام‌های خرید شده در بازار ثانویه ایجاد کردند.

از آنجایی که وام‌های مسکن با وام‌های اصلی همراه بودند، هیچ راهی برای سرمایه‌گذاران وجود نداشت که ریسک‌های مرتبط با محصول را درک کنند.

زمانی که بازار CDO ها شروع به گرم شدن کرد، حباب مسکن که چندین سال ایجاد شده بود، سرانجام ترکید.

با کاهش قیمت مسکن، وام گیرندگان با قیمت پایین شروع به نکول در پرداخت وام هایی کردند .

که ارزش آن ها بیشتر از خانه هایشان بود و کاهش قیمت ها را تسریع کرد.

زمانی که سرمایه گذاران متوجه شدند که MBS و CDO به دلیل بدهی سمی که نمایندگی می کنند بی ارزش هستند، سعی کردند تعهدات را تخلیه کنند.

با این حال، بازاری برای CDO ها وجود نداشت.

 آبشار بعدی ورشکستگی وام‌دهندگان ارزان  قیمت، سرایت نقدینگی ایجاد  کرد که به سطوح بالای سیستم بانکی رسید.

 دو بانک بزرگ سرمایه‌گذاری، Lehman Brothers و Bear Stearns، تحت فشار قرار گرفتن در معرض بدهی‌های subprime سقوط کردند.

و بیش از 450 بانک طی پنج سال آینده شکست خوردند.

 4 چندین بانک بزرگ در آستانه شکست بودند و با کمک مالی مالیات دهندگان نجات پیدا کردند.

 

سوالات متداول بازارهای مالی

انواع مختلف بازارهای مالی چیست؟

برخی از نمونه‌های بازارهای مالی و نقش آن‌ها شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، فارکس، کالاها، و بازار املاک و مستغلات و چندین مورد دیگر است.

 بازارهای مالی را می توان به بازارهای سرمایه، بازار پول، بازارهای اولیه در مقابل ثانویه و بازارهای فهرست شده در مقابل بازارهای فرابورس تقسیم کرد.

بازارهای مالی چگونه کار می کنند؟

علیرغم پوشش بسیاری از طبقات دارایی های مختلف و داشتن ساختارها و مقررات مختلف.

همه بازارهای مالی اساساً با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان در یک دارایی یا قرارداد و اجازه دادن به آنها برای تجارت با یکدیگر کار می کنند.

این اغلب از طریق یک مزایده یا مکانیزم کشف قیمت انجام می شود.

کارکردهای اصلی بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به دلایل متعددی وجود دارند.

اما اساسی‌ترین کارکرد این است که امکان تخصیص کارآمد سرمایه و دارایی‌ها در یک اقتصاد مالی وجود دارد.

 بازارهای مالی با اجازه دادن به بازار آزاد برای جریان سرمایه، تعهدات مالی و پول، اقتصاد جهانی را روان‌تر می‌کنند .

و در عین حال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند در افزایش سرمایه در طول زمان مشارکت کنند.

چرا بازارهای مالی مهم هستند؟

بدون بازارهای مالی، سرمایه نمی تواند به طور کارآمد تخصیص یابد.

و فعالیت های اقتصادی مانند تجارت و تجارت، سرمایه گذاری و فرصت های رشد به شدت کاهش می یابد.

شرکت کنندگان اصلی در بازارهای مالی چه کسانی هستند؟

شرکت ها از بازارهای سهام و اوراق قرضه برای جذب سرمایه از سرمایه گذاران استفاده می کنند.

 سفته بازان به طبقات مختلف دارایی نگاه می کنند تا روی قیمت های آینده شرط بندی کنند.

پوشش‌دهنده‌ها از بازارهای مشتقه برای کاهش ریسک‌های مختلف استفاده می‌کنند.

و آربیتراژورها به دنبال سود بردن از قیمت‌گذاری نادرست یا ناهنجاری‌های مشاهده شده در بازارهای مختلف هستند. 

کارگزاران اغلب به عنوان واسطه ای عمل می کنند .که خریداران و فروشندگان را با هم جمع می کنند و برای خدمات خود پورسانت یا هزینه ای دریافت می کنند.